Συνήθως, μέσα στις σκονισμένες σοφίτες ανακαλύπτει κανείς και ξεθάβει οικογενειακά μυστικά. Εμένα, όμως, μια τέτοια ανακάλυψη μου έτυχε μέσα στο γκαράζ της θείας Φαμπιέν. Ηταν, τότε που οι καλοκαιρινές διακοπές έφταναν στο τέλος τους κι εγώ ήμουν μόλις δώδεκα χρονών. Συμπτωματικά, έπεσε στα χέρια μου ένα γράμμα που αναστάτωσε τη ζωή μου.... Οι λέξεις χόρευαν μπροστά στα μάτια μου. "...Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία. Το τεστ βγήκε θετικό. Ο Πωλ επιστρέφει από την Τουρκία σ' ένα μήνα. Μέχρι τότε θα είναι πια πολύ αργά, για να σταματήσω αυτό που μου συμβαίνει. Δεν είπα τίποτα στο Ζυλ. Ετσι κι αλλιώς τον καλέσανε πίσω στο Παρίσι. Ελα να με δεις, Φαμπιέν. Ελα γρήγορα. Σε χρειάζομαι..." Χωρίς αμφιβολία ο γραφικός χαρακτήρας ήταν της μαμάς. Το γράμμα είχε ημερομηνία, Ιούλιος 1982. Δηλαδή, οχτώ μήνες πριν να γεννηθώ.