Εύα Αγουγιό, γνωστή ως: η συμφορά, η ανώριμη, η πρώην αλκοολική και νυν διάσημη συγγραφέας του βιβλίου "Εθισμένες". Τώρα, και μαμά. Της πανέμορφης Αμάντας. Αυτού του λαίμαργου βρικόλακα τσέπης που επί εννέα μήνες της ρουφούσε τη ζωή μέσω του ομφάλιου λώρου. Σε μια επιστολή-ημερολόγιο που ξεκινά να γράφει στην κόρη της, λίγες ημέρες μετά τη γέννησή της, η Εύα της εξηγεί: Για τα παιχνίδια της τύχης, όταν αποκτάς παιδί χωρίς να το έχεις επιζητήσει. Για το ψέμα όσων υποστηρίζουν "Τι ωραία που είναι να είσαι έγκυος!" Για τους "ονειρεμένους" καταλόγους για εγκύους με τις ρετουσαρισμένες κοιλιές και τους μηρούς μοντέλων χωρίς ίχνος κυτταρίτιδας. Για το νέο νόημα που αποκτά η φράση "έχεις τα χάλια σου", όταν δεν είσαι απλώς μια νοστιμούλα παχουλή κοπέλα, αλλά λεχώνα με περιφέρεια που συναγωνίζεται τη διώρυγα του Σουέζ. Για τον άθλο του να δουλεύεις επί ώρες στον υπολογιστή έχοντας ταυτόχρονα στην ποδιά σου τη μικρή κακομαθημένη χέστρα βάρους 4.200 κιλών που έχει αποφασίσει "ή αγκαλιά ή τίποτα". Για το σοκ που περνάς όταν, ράκος από την εξάντληση και την αϋπνία, σκέφτεσαι πώς διάολο έμπλεξες έτσι, ενώ ο περήφανος πατέρας βλέπει το βλαστάρι του σαν ένα φυσικό Prozac. Για τις ασυνείδητες επιλογές μας, που είναι οι πιο ειλικρινείς. Για το ότι η ζωή είναι ένα θαύμα. Ένα θαύμα σε ισορροπία.