«Δεν ήταν εύκολο αυτό που της ζήτησε. Το ήξερε. Όπως ήξερε ότι δεν ήταν εύκολο ούτε και για κείνον. Το έβλεπε ότι δεν ήταν ευτυχισμένη. Ήθελε όμως ν΄αλλάξει ζωή; Να αφήσει τη βολεμένη και άνετη κατάσταση που ζούσε τόσα χρόνια; "Δεν είναι απ΄αυτές που πετάγονται μέχρι το κοντινότερο ξενοδοχείο και μετά ξαναγυρίζουν χαρούμενες στο σπίτι τους", σκέφτηκε. "Γι΄αυτό φοβάμαι". Η Κάτια ήταν ξεχωριστή, το ένιωθε. Δε θα μπορούσε να τη μοιράζεται. Την ήθελε δική του, μόνο για κείνον. Ίσως δεν έπρεπε να την κάνει να διαλέξει. Ένιωθε υπεύθυνος για τα αισθήματα που της προκαλούσε. Ένιωθε υπεύθυνος που τον ήθελε και επένδυε πάνω του αυτά που, απ΄ ό,τι φαινόταν, δεν είχε ζήσει. Δεν τον ενδιέφερε να περάσει ένα ξένοιαστο καλοκαίρι, να ζήσει μια περιπέτεια, να ξεγελάσει ένα σύζυγο. Ήθελε να μοιραστεί τη ζωή του, τις νίκες και τις ήττες του. Ήθελε να μοιραστεί τις μέρες και τα χρόνια του με μια γυναίκα. Μπορεί αυτή η γυναίκα να ήταν η Κάτια;»