«Οι άντρες είναι σαν τα σκουπίδια: δεν πρέπει να μένουν στο σπίτι, βρομάνε» είναι το μότο ζωής πέντε φιλενάδων. Η Δανάη ταΐζει τα παιδιά της με απομεινάρια από τις λαμπρές δεξιώσεις της πλούσιας φίλης της· τα δωροδοκεί διαρκώς και νιώθει όμηρος στο ίδιο της το σπίτι (το μόνο καταφύγιό της είναι η τουαλέτα) ενώ ο άντρας, η μαμά και η πεθερά της την αντιμετωπίζουν με παγερή αποδοκιμασία σαν νταντά υπό απόλυση. Η Λυδία, εξοντωμένη από τα καθημερινά τρίωρα στον Καίσαρη, τον Gavello και τον Καρούζο, παριστάνει τη Ρωσίδα υπηρέτρια όταν της τηλεφωνούν οι αγανακτισμένοι δάσκαλοι των παιδιών της, για να γλιτώσει. Η παραίτηση του σοφέρ της που είχε αναλάβει και χρέη νταντάς τη ρίχνει στο χάος. Η Εύα ξεφορτώνεται χαρούμενη το χρηματιστή σύζυγο και την πεθερά της για να ανακαλύψει έντρομη ότι της είχε μείνει το πιο βαρύ φορτίο: το παιδί της! Η Αλίκη, κάποτε η ωραιότερη γκόμενα της Εκάλης, περιφέρει την μισοκατεστραμμένη της ομορφιά σε καφετζούδες και χαρτορίχτρες ενώ ποτίζει κρυφά με ηρεμιστικά τον νευρασθενικό σύζυγό της. Η Βίκυ βιώνει τη μεγαλύτερη δυστυχία των Βορείων Προαστίων: δεν έχει πισίνα και playroom και βλέπει τη ζωή της να καταρρέει. Έτσι δέχεται με ευγνωμοσύνη τη φιλία της Λυδίας, μόνο και μόνο για να καταλήξει σιγά σιγά σε υπηρεσία της -dame de compagnie, το είδος που ανθεί στα Βόρεια Προάστια. Πέντε γυναίκες σε φιλίες χαρούμενων capuccino και θλιμμένων espresso, φιλίες που καταρρέουν πιο γρήγορα και από τους δίδυμους πύργους. Ένας άντρας που θα τις σημαδέψει όλες. Μια παράξενη ερωτική ιστορία που θα καταλήξει σε μία αυτοκτονία, ένα φόνο αλλά και μία απελευθέρωση.