«Γεννήθηκα στις 11 του Απρίλη. Η μάνα μου δεν θυμάται την ώρα. Το μόνο που θυμάται ήταν πως τράβαγε τα μαλλιά της. Και ύστερα πέρασαν τα χρόνια. Άρχισα να ταξιδεύω στις μικρές και μεγάλες λεωφόρους. Έγραφα στους υπόγειους σταθμούς των τρένων. Γνώριζα ανθρώπους με τα μικρά τους ονόματα. Και ύστερα πέρασαν τα χρόνια. Μέχρι που κάηκε το μυαλό μου. Και τότε ανέβηκα σε ένα σκουριασμένο ταυλανδέζικο πλοίο. Για να σκοτώσω τα κακά πνεύματα με έξι πυροβολισμούς. Και να αφήσω τα παπούτσια μου να βρούνε το δικό τους κάρμα. Όταν γύρισα, άρχισα να γράφω μικρά υστερόγραφα. Για όλα όσα έζησα μέχρι να συναντήσω ένα δελφίνι. Μέχρι να θυμηθώ ξανά πως Ο2 σημαίνει οξυγόνο…» Τα κείμενα της Ελένης Ξένου δημοσιεύτηκαν πρώτη φορά στο έντυπο «Υστερόγραφο» της εφημερίδας «Ο Φιλελεύθερος», 2006-2010. Τα σχέδια του βιβλίου καθώς και το εξώφυλλο υπογράφει ο εικαστικός Πόλυς Πεσλίκας. Η Ελένη Ξένου είναι δημοσιογράφος. Διετέλεσε Διευθύντρια Σύνταξης στο «Υστερόγραφο». Σήμερα γράφει για το Κυριακάτικο πολιτιστικό ένθετο του Φιλελεύθερου